تاثیر برنامه خودمراقبتی بر میزان فشارخون بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

زمینه و هدف: فشار خون بالا عامل خطر قابل تعدیلی است که توجه به آن در جهت کاهش عوارض میکروواسکولار و ماکروواسکولار بیماران مبتلا به دیابت ضروری است. این مطالعه به منظور بررسی تأثیر برنامه خودمراقبتی بر میزان فشار خون بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.  مواد و روش‌ها: کارآزمایی بالینی حاضر در مرکز دیابت شهرستان سیرجان در سال 1390 بر روی 134 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو که به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب و با استفاده از جدول اعداد تصادفی به دو گروه 67 نفری مداخله و کنترل تقسیم شدند، صورت گرفت. ابزار پژوهش فرم اطلاعاتی و دستگاه سنجش فشارخون بود که فشار خون بیماران قبل از مداخله و در فواصل یک ماهه تا سه بار در طول برنامه مورد سنجش قرار گرفت. برنامه خودمراقبتی در مورد بیماری دیابت و عوارض آن بر اساس پروتکل تنظیمی طی شش جلسه 90 دقیقه‌ای به مدت شش هفته در گروه مداخله اجرا گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آزمون‌های کای دو و تحلیل واریانس اندازه‌های تکراری در نرم‌افزار SPSS نسخه 15 استفاده شد. یافته‌ها: میانگین فشار خون سیستولیک دو گروه بعد از انجام مداخله تفاوت معنی‌داری در زمان‌های مختلف نشان نداد، اما این تفاوت در مورد فشار خون دیاستولیک در ماه‌های اول، دوم و سوم مداخله معنی‌دار بود (001/0 = P).  نتیجه‌گیری: اجرای برنامه خودمراقبتی توانسته است در کنترل فشار خون دیاستولیک گروه مداخله به طور معنی‌داری مؤثر باشد. بنابراین پیشنهاد می‌شود از این برنامه برای سایر بیماران مبتلا به دیابت به منظور کنترل فشار خون دیاستولیک استفاده شود.